Narodowe Czytanie “Przedwiośnia”
Stało się już tradycją, że na początku września spotykamy się, by wspólnie poznawać klasykę polskiej literatury. Do ogólnopolskiej akcji dołączyli nauczyciele i uczniowie naszej szkoły, czytając wybrany fragment Rodowodu. W specjalnie przygotowanej scenerii poznawaliśmy zawiłe losy głównego bohatera powieści.
Akcja Narodowe Czytanie organizowana jest przez Prezydenta RP od 2012 roku. Została zainicjowana wspólną lekturą Pana Tadeusza Adama Mickiewicza. W 2013 roku w całej Polsce odbyło się czytanie dzieł Aleksandra Fredry, a podczas następnych edycji przeczytano kolejno: Trylogię Henryka Sienkiewicza oraz Lalkę Bolesława Prusa. W 2016 roku Andrzej Duda i Agata Kornhauser-Duda rozpoczęli Narodowe Czytanie Quo vadis Henryka Sienkiewicza w warszawskim Ogrodzie Saskim. W 2017 roku lekturą Narodowego Czytania było Wesele Stanisława Wyspiańskiego. W całej Polsce i za granicą dramat ten przeczytano w ponad 2000 miejsc.
Tegoroczna odsłona Narodowego Czytania ma szczególną oprawę, bo odbywa się w roku 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości. Trudno znaleźć twórcę bardziej zatroskanego o losy rodzącej się Rzeczpospolitej, jak Stefan Żeromski zwany „sumieniem narodu”.
Stefan Żeromski (1864-1925) – prozaik, dramaturg, publicysta i działacz społeczny, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku. Pochodził ze zubożałej rodziny szlacheckiej, był uczniem gimnazjum w Kielcach, działał w tajnych kołach młodzieżowych, pracował m.in. jako guwerner w Nałęczowie i bibliotekarz w Polskim Muzeum Narodowym w Rapperswilu. Od 1919 roku przebywał w Warszawie (pod koniec życia zamieszkał na Zamku Królewskim). W swoich utworach często piętnował niesprawiedliwość społeczną, opowiadając się za potrzebą walki z krzywdą i cierpieniem. Wiele miejsca poświęcił tematyce niepodległościowej, nawiązując dialog z tradycją polskiej literatury patriotycznej. Był również inicjatorem powstania Polskiej Akademii Literatury, a także współtwórcą (1920) i pierwszym prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich, w roku 1924 założył polski oddział Pen Clubu.
Przedwiośnie to ostatnia powieść Stefana Żeromskiego, która została opublikowana w 1924 roku. Pisarz dokonał w niej bilansu pierwszych lat niepodległości Polski, zwracając uwagę na entuzjazm, chęć odbudowy państwa, ale także na błędy i zaniechania. Książka stanowiła zachętę do wspólnej debaty nad kształtem II Rzeczypospolitej. Do tej pory ukazało się ok. 120 polskich i ponad 10 zagranicznych wydań Przedwiośnia. Doczekało się też dwóch ekranizacji (1928, 2001).